Het jaar is 1980, het decor een troosteloze provinciestad, waarin werkeloosheid, armoe en woningnood hoogtij vieren. Het failliet van de textielnijverheid komt met industriële ruïnes en kaalslag in het hart van de stad. Dit bleke toneel biedt in zijn grimmigheid een ideale voedingsbodem voor de jeugdige dadendrang van de no-future generatie. In ‘1980 – De plasserparadox’ schetst de tijdgeest in verbeten, zelden geziene grauwtinten de staat van de stad X-Burg (Tilburg). Emiel de B. dook onder in de nacht. Dr. Pink bedrijft graffiti. Ratel valt op zijn beste vriend. Liefde en politieke daadkracht binden Chloë en Loumi. Yani is een kiene travestiet. In caleidoscopische scenes toont de roman de strapatsen van een generatie die in het kielzog van de emancipatie pal staat voor haar geaardheid. Het is de tijd van activisme, kraken en nieuwe muziek, waarin het persoonlijke politiek is en de hoop op een betere wereld groot. Maar dat is gerekend buiten de stad.