In ‘Achterblijven’ onderzoekt Marli Huijer het fenomeen ‘achterblijven’ in relatie tot de overzeese migratie vanuit Europa. Wat betekende het vertrek van een kind, broer of collega vroeger en wat betekent het nu? Is de dramatiek van weleer verdwenen nu we op afstand digitaal met elkaar verbonden kunnen blijven? Achterblijvers worden vaak als zielig gezien, als passieve speelbal van beslissingen van anderen. Huijer laat zien dat in een wereld waarin steeds meer mensen in beweging zijn, achterblijvers juist van doorslaggevend belang zijn voor het behoud van de lokale cultuur en politieke gemeenschap. Achterblijvers geven de bestendigheid die nodig is om nieuwkomers te kunnen verwelkomen.