De Iraans-Koerdische journalist Behrouz Boochani zit al sinds 2013 vast op Manus, een eiland dat bij Papoea-Nieuw-Guinea hoort en waar Australië veel van zijn vluchtelingen naartoe deporteerde. Alleen de bergen zijn mijn vrienden is een levendig portret van vijf jaar opsluiting en ballingschap. Het is een aangrijpende getuigenis, een overlevingsdaad. Een lyrisch eerstehands verslag. Een kreet van verzet.
Boochani schreef zijn boek via Whatsapp, uit angst dat zijn werk in beslag zou worden genomen. Het won begin dit jaar de prestigieuze Australische literatuurprijs, de Victorian Premier’s Literary Award 2019, in zowel de categorie fictie als non-fictie. Het oordeel van de jury luidde: ‘Een verbluffend kunstwerk en een kritische beschouwing die zich niet eenvoudig laat omschrijven… een literaire triomf, verwoestend en transcendent.’
Het boek gaat in op ‘Manus Prison Theory’, een controlemechanisme waarin mensen worden onderworpen aan strenge regels, hoge muren en vrijheidsberoving, met als doel hen koest te houden. Boochani beschrijft op poëtische wijze wat eindeloze rijen, voedselgebrek, communicatierestricties, kapotte stroomgeneratoren en rampzalige sanitaire voorzieningen met mensen doen en geeft hun op geheel eigen wijze een gezicht.