De overheid heeft de afgelopen jaren zijn greep op de burger verder vergroot. In het ene land gaat die ontwikkeling sneller dan in het andere. In Duitsland is de overheid al erg ver in dit proces. Gegevens over burgers kunnen op steeds meer manieren opgeslagen en voor lange tijd bewaard worden, want je weet maar nooit of je ze niet nog eens kan gebruiken. Ook de wetgeving op vervolgings- en afluistergebied is `vooruitstrevend’ te noemen. Duitsland vervult al jaren een voorbeeldfunctie binnen Europa. Gössner gaat in op verschillende facetten van de `Big brother’-staat in: databestanden; de `videotie’ van videobewakingscamera’s die overal in de openbare ruimte opduiken; het afluisteren van telefoongesprekken, e-mailverkeer, internet-surfgedrag en internationale data-uitwisseling (incl. Echelon, Infopol en Europol). De burger en werknemer als risicofactor; genetische hulpmiddelen bij recherchewerk; de uitsluiting, doorlichting en controle van migranten en vluchtelingen; diverse gevallen van het in de gaten houden van grote groepen burgers die tijdens strafrechtelijke onderzoeken in het vizier zijn gekomen (en daar waarschijnlijk nooit meer uit geraken zullen).