Op 23 augustus 1927 vond er een politieke en gerechtelijke moord plaats op de anarchistische arbeiders Nicola Sacco en Bartolomeo Vanzetti. Deze anarchisten werden ten onrechte wegens een roofoverval op een geldloper veroordeeld tot de doodstraf. Ondanks de overtuigende bewijzen voor hun onschuld en een bekentenis van de werkelijke dader, werden zij niet vrijgesproken, omdat de politieke en gerechtelijke autoriteiten – in hun panische angst voor het ‘rode’ gevaar – een voorbeeld wilden stellen. Protesten van geleerden, kunstenaars, schrijvers en van honderdduizenden arbeiders wereldwijd mochten niet baten. Na hun executie besloten leden van het Verdedigingscomité Sacco en Vanzetti dat het enige middel om hen recht te doen was om hun brieven, die zij schreven tijdens hun zeven jaar durende lijdensweg, uit te geven. De brieven zijn een monument van menselijkheid, van liefde, schoonheid en strijdvaardigheid voor een vrije en rechtvaardige maatschappij. De brieven zijn geschreven in een schitterende, aangrijpende en beeldende taal. Terecht wordt hun leven ‘De Passie van de Twintigste Eeuw’ genoemd. In 1977 verscheen voor het eerst een Nederlandse vertaling van een selectie van de brieven Sacco en Vanzetti, vertaald door Willem Gevers en zijn zoon Dick Gevers. Dick Gevers heeft nu een sterk uitgebreide en gecorrigeerde versie samengesteld, met een nieuw voorwoord en vele brieven die nu voor het eerst in Nederlandse vertaling beschikbaar komen. Hierin opgenomen zijn alle brieven die Sacco en Vanzetti tijdens hun detentietijd schreven, die door de adressanten vrijgegeven zijn voor publicatie. Martin Smit schreef het voorwoord en hielp bij de redactie.