Vanaf 1885 werd Congo privébezit van de Belgische koning en kon de kolonisator er zijn gang gaan. Historicus Zana Mathieu Etambala dook in de archieven en diepte voor dit boek nieuw materiaal op. Hij schetst in zes verhalen hoe koning Leopold II op verschillende tijdstippen andere methodes hanteerde om zijn doel te bereiken. In het Maniema-gebied voerde de Congolese Weermacht oorlog met de Arabieren om de ivoor- en slavenhandelte controleren. Ook de geïslamiseerde warlords rond de Uele-rivier verloren hun ivoorhandel. De concessiemaatschappij Compagnie du Kasaï kon in het Kuba-rijk probleemloos het rubber van de streek exploiteren, en de katholieke missies lieten zich zonder moeite door de Compagnie betalen. In de Evenaarstreek was er weinig weerstand. De verplichte rubbertaksen leidden er niettemin tot onbeschrijfelijke wreedheden. Het Mai Ndombe-meer, tot 1972 het Leopold II-meer, werd vanaf 1895 geëxploiteerd als deel van het Belgische kroondomein. Ook hier heerste een waar schrikbewind. Boma, als hoofdstad van Congo Vrijstaat een kosmopolitische stad, kende een sterke segregatie tussen zwart en blank. In 1900 werd de stad opgeschrikt door een hevige muiterij van de Congolese Weermacht. Sleutelwoorden in deze cases zijn geldgewin, nietsontziend machtsmisbruik en buitensporig geweld.