Deze radicale revolutionaire utopie verscheen voor het eerst in het Nederlandse revolutiejaar 1798, toen de `Bataafsche Republiek’ (Nederland) gedurende vijf maanden door een coup tijdelijk in radicaler vaarwater terechtkwam. Paape had in de jaren daaraan voorafgaand al naam gemaakt als radicaal en scherpzinnig patriottisch columnist en pamflettist. Na de Franse inval in 1794 werd door het patriottische establishment getracht hem in te palmen als `vertegenwoordiger’ waar hij vriendelijk doch beslist voor bedankte. Hij was een geboren opposant en bekritiseerde al in een vroeg stadium de consolidatie van de patriottische omwenteling. Enerzijds is dit boekwerkje een satire op de toenmalige stand van zaken in de Republiek kort voor de kortstondige radicale omwenteling van januari 1798, anderzijds heeft het een utopisch karakter waarin uiteengezet wordt hoe Nederland zou kunnen worden. Opvallend is de somberheid en het scepticisme van Paape ten aanzien van de richting waarin de Bataafsche Republiek zich ontwikkelde.