Noetzel onderzoekt in deze studie de beweegredenen van mensen die in de Koude Oorlogstijd van de ene naar de andere kant overliepen. Daarmee hangt samen de mythe van het vermeende verraad dat deze overlopers en dubbelagenten zouden hebben gepleegd. Noetzel zoekt de oorzaken voor het `verraad’ in de gebreken van de maatschappij waaruit de overloper afkomstig is en de politieke identiteit van de betrokkenen en niet die van het machtsblok waaruit die afkomstig is.