Sinds het begin van de jaren 90 veranderen de steden meer en meer van productieplaatsen tot consumeerlandschappen. De functie van de stad is radicaal veranderd door de herstructurering van de economie in het kader van het mondiale kapitalisme. De stad is minder een gemeentelijke bestuurseenheid en wordt meer en meer een onderneming, die overeenkomstig bestuurd moet worden. Door de mondialisering ontstaan welvaartsenclaves en armoede-eilanden – ook binnen de steden; de bestaande sociale en economische verschillen worden verder aangescherpt. De media en de politiek wijten het verval van de stadse cultuur aan verloedering en criminaliteit, terwijl de toenemende polarisering binnen de neoliberale samenleving roept om een steeds repressievere politiek aangaande de openbare orde.