De MIL (Movimiento Ibérico de Liberación) is de bekendste en meest actieve anarchistische verzetsorganisatie die in de jaren zeventig in franquistisch Spanje actief was. De MIL is met name bekend geworden door het showproces dat kort voor de dood van Franco gevoerd werd tegen een aantal MIL-leden en waarbij Puig Antich als laatste als laatste sachtoffer van het franquisme door de worgpaal ter dood gebracht werd, in maart 1974. De auteur ziet de MIL als onderdeel van de radicaliserende arbeidersbeweging in de vroege jaren zeventig in Barcelona. Hij benadrukt de banden die de MIL onderhield met de autonome arbeidersbeweging en de beïnvloeding door heterodoxe marxistische bewegingen zoals het radencommunisme en situationisme. Hij bevrijdt de MIL van de spectaculaire mythologie met betrekking tot de gewapende strijd en van de vermeende inkapseling door het burgerlijk antifranquisme. Het is de geschiedenis van een revolutionaire organisatie, haar gedachtengoed en haar politieke praktijk, in de kontekst van de strijd tegen het kapitalisme in de jaren 1970.