In de geest van Paul Lafargue (auteur van het kortgeleden bij uitgeverij de Dolle Hond heruitgegeven `Recht op luiheid’) zijn in deze bundel een aantal artikelen verzameld, die eerder in het Duitse theoretische tijdschrift `Krisis’ verschenen, die het debat over de rol van de arbeid in onze samenleving weer open willen gooien. Hoewel de afgelopen decennia steeds duidelijker is geworden dat een toestand van volledige werkgelegenheid verder weg ligt dan ooit, benadrukken sociaal-democraten, communisten, neoliberalen, vakbondsleiders en werkgeversorganisaties keer op keer opnieuw dat de arbeid niet mag verdwijnen. De auteurs van deze bundel stellen dat een hedendaagse kapitalismekritiek niet kan zonder een herdefinitie van de rol van de arbeid. De arbeidsmarkt wordt steeds verder verscheurd door een tweedeling tussen normale en laagbetaalde baantjes. In de huidige goederenproductie wordt arbeid een steeds meer overbodige factor. De auteurs willen af van het heersende arbeidsfetisjisme. De arbeid moet niet gered worden, maar opgeheven.