‘Filosofie van de waanzin plaatst de waanzin waar deze thuishoort: niet tussen de suikerziektes en gebroken benen, zoals veel psychiaters ons willen doen geloven, maar tussen bijzondere ervaringen van wijsheid, mystiek en creativiteit.’
– Wouter Kusters

Wouter Kusters schreef een erudiet en diep doorleefd boek over de meest uiteenlopende waanzinnige ervaringen: van ‘de dolle mens’ van Nietzsche en de doorgedraaide danser Nijinski tot de misschien wel geniale gek bij u in de buurt. Daarbij plaatst hij de waanzin in een uitzonderlijk breed perspectief. Hij beschrijft tal van hoogtepunten in onze cultuur die frappante overeenkomsten vertonen met uitingen van waanzinnigen: filosofie van Plotinus en Sloterdijk, mystiek van Meister Eckhart, literatuur van Aldous Huxley, kunst van M.C. Escher, muziek van The Doors, films als The Truman Show en The Matrix.

Tussen de beschouwingen door schrijft Kusters over de ervaringen en gedachten van degenen die
al te vaak worden opgesloten in diagnoses, in klinieken, in de geestdodende taal van de psychiatrie. Het zijn hun stemmen die hier doorklinken. Kusters heeft zelf tot twee keer toe een psychotische episode doorgemaakt en weet waar hij het over heeft: filosofie kan ongemerkt in waanzin overgaan. En omgekeerd: uit momenten van waanzin ontstaat de mooiste filosofie.