Niet in de bajes zitten en toch extreem onvrij zijn, is het centrale thema van dit boek dat handelt over een periode in de levens van de twee Duitse vrouwen Astrid Proll en Katharina de Fries. Proll werd begin jaren zeventig beschuldigd van lidmaatschap van de RAF. Fries was actief in een anarchistisch geïnspireerde groep, die een half illegaal bestaan leidde, en werd uiteindelijk bij een bankoverval gearresteerd om vervolgens te ontsnappen en in het buitenland onder te duiken. Beiden doken onder en dachten in eerste instantie dat ze met hun illegale bestaan een relatief grote vrijheid zouden genieten. Beiden vertellen dat hen al spoedig duidelijk werd dat hun vrijheid in de (il)legaliteit in feite grote onvrijheid was. Constant op de vlucht zijn, de eenzaamheid, conspiratieve woningen, valse papieren, de angst om aangehouden/doodgeschoten te worden.