Irak, Afghanistan, Joegoslavië. Het zijn maar enkele voorbeelden van landen waar het Westen sinds het einde van de Koude Oorlog voor een humanitaire militaire interventie zorgde. Maar zijn ‘humanitair’ en ‘militair’ geen tegengestelde begrippen? Onder het mom van morele waarden probeert het Westen zijn wil op te leggen aan de wereld. Humanitair imperialisme noemt Jean Bricmont dat. Het discours over mensenrechten en democratie praat de westerse dominantie en inmenging goed. Het is politiek intellectueel bedrog dat een ideologisch paard van Troje wordt in de schoot van de vredesbeweging. En het doet de andersglobalisten vergeten dat de onrechtvaardige economische verhoudingen waartegen zij zich verzetten, door een militaire macht wordt rechtgehouden, in het bijzonder die van de Verenigde Staten. Humanitaire interventies. Mensenrechten als excuus voor oorlog plaatst deze ontwikkelingen in een historisch perspectief en is tegelijkertijd een krachtige politieke en morele kritiek. Jean Bricmont brengt klaarheid in de ideologische verwarring over mensenrechten en over de relatie tussen het Westen en de rest van de wereld.