Onder de noemer ‘inesthetiek’ introduceert Badiou een radicaal nieuwe verhouding tussen kunst en filosofie: kunst is niet langer het passieve onderwerp van kunstbeschouwing, maar vormt de voorwaarde voor het denken, en precies daarin ligt haar politieke betekenis. ‘Inesthetiek’ bevat de sleutelteksten uit Badiou’s kunsttheorie en plaatst deze in de context van zijn recente pleidooi voor een nieuw communisme. Daarnaast onderzoekt een aantal auteurs op kritische wijze de uitgangspunten van Badiou’s werk. Interviews met Alain Badiou, Simon Critchley en Jonas Staal bieden een interessante uitweg uit de impasses en clichés die het huidige debat over kunst en politiek bepalen.