Planten, dieren en andere organismen vormen een levende wereld waarmee we zijn verweven, maar ze lijken in onze cultuur niet meer dan een simpel decor van ons bestaan.
Landschapsschilderkunst en natuurlijke historie Estelle Zhong Mengual neemt in Leren kijken de negentiende-eeuwse landschapsschilderkunst en natuurlijke historie als uitgangspunt voor de vraag hoe we de levende wereld beter kunnen waarnemen. In die periode veranderden de ideeën over de levende wereld radicaal door Darwins evolutietheorie, en dat is waar te nemen op de schilderijen van Albert Bierstadt en Martin Johnson Heade en in het natuuronderzoek van Arabella Buckley en Frances Theodora Parsons. Samenhang zien: Zhong Mengual volgt het spoor van schilders en botanici die onder invloed van Darwins evolutietheorie oog hebben voor de individualiteit én de samenhang van levende wezens, en dat aan ons proberen door te geven. In plaats van een onbezield decor zien we een overbevolkte habitat, de anonimiteit van levende wezens maakt plaats voor hun geschiedenis, en we raken vertrouwd met andere vormen van leven. Gevoeligheid doorgeven; Die gevoeligheid is van belang. De ecologische crisis waarin we ons bevinden, is ook een crisis van onze gevoeligheid voor de relatie met de levende wereld. Om de cultuur van het levende te verrijken, is een eerste stap te leren kijken.