Een radicale, anti-spectaculaire maatschappijkritiek, met name gericht op de omstandigheden in Frankrijk, zoals de zogenaamde werklozenstrijd, de door partijen, vakbonden en NGO’s ingekapselde en gekanaliseerde ontevredenheid van de proletariërs in de marsen en campagnes die momenteel in de mode zijn, ook buiten Frankrijk. Een protest tegen de ellende van het dagelijkse leven. Hoe daar uit te breken, en hoe daar reeds uitgebroken wordt. “We zijn nog maar net begonnen met het formuleren van ons leven. Een moderne beweging ontstaat op de puinhopen van een wereld die is ingestort.” Verluchtigd met door de situationisten geïnspireerde strips.