De laatste jaren is er weer veel interesse van de zijde van postmoderne schrijvers voor de media-theorieën die Marshall McLuhan in de jaren zestig ontwikkelde. Grosswiler vergelijkt McLuhan’s theorie met Marx’ theorie over de dialectiek en de ideeën van mensen zoals Walter Benjamin, Theodor Adorno, Raymond Williams, James Carey, Jean Beaudrillard en Umberto Eco. Grosswiler komt tot de conclusie dat McLuhan’s ideeën nog steeds zeggingskracht hebben en een goed te gebruiken instrument zijn bij een kritische analyse van de werking van de media.