Het korte leven van dichter/verslaggever Jacob Israël de Haan is getekend door rumoer en onrust. De Haan – een van de grootste poëten die Nederland had – ging door geweld ten onder, tijdens een nimmer aflatende zoektocht naar geluk en rechtvaardigheid. In dit levensverhaal ligt de nadruk op zijn jeugdjaren in Zaandam, de tijd waarin hij werd gevormd en waarnaar hij steeds meer terug verlangde.