In deze studie behandelen Stelling en Blom de vooroorlogse ideevorming in de socialistische arbeidersbeweging over antimilitarisme en soldatenverzet. Tijdens de Eerste Wereldoorlog ondernamen zowel sociaaldemocraten, anarchisten als revolutionair socialisten activiteiten onder de gemobiliseerde mannen. In het begin ontstonden mobilisatieclubs van sociaal-democratische en syndicalistische signatuur. De aan de SDAP gelieerde clubs vormden in 1918 de Bond voor Nederlandse Dienstplichtigen. In navolging van het Russische voorbeeld richtten de revolutionairen soldatenraden op. In Indië speelden die een rol bij een revolutiepoging. Ook in Nederland deed als gevolg van de onrust onder militairen Troelstra in 1918 een poging om een omwenteling te forceren. Die mislukte, maar de auteurs onderzoeken de mogelijkheid of de soldaten en hun organisaties niet voor een andere uitkomst hadden kunnen zorgen. Na de oorlog bleven de gedemobiliseerden zich roeren om een betere uitkering af te dwingen. Een deel van hen stelde zich daar niet mee tevreden en beijverde zich nog steeds voor een omverwerping van het kapitalisme en vormde gewapende rode gardes.