Dat is de titel van een door Black Olive Press, als limited edition (250 genummerde exemplaren), uitgegeven boekwerkje over vooral de bands van de drie labels. Vormgegeven en geïllustreerd door Max Kisman en Joost Swarte. Geschreven door Leonor Faber-Jonker (auteur van ‘No Future Nu’) en muziekjournalist Oscar Smit. Het waren roerige tijden in het Amsterdam van eind jaren zeventig. Het was niet alleen de periode van kraken en punk maar ook de tijd van musicerende Rietveld studenten, de feesten van Eddy de Clercq in de Brakke Grond en fanzines zoals Artholes en de Koekrant. De tijdsgeest was bezwangerd met do-it-yourself (DIY). Als je een idee had ging je het gewoon zelf uitvoeren! Een van de eerste platenwinkels in Nederland die Punk en New Wave muziek verkochten was de platenzaak RAF. Twee medewerkers van: Hansje Joustra en Sam Tjioe wilden zelf meer actief zijn in de toen nog jonge punkscene. Als eerste startte Sam Tjioe samen met Wally van Middendorp in 1977 onder de naam Plurex een label om de in eigen beheer opgenomen single van hun groep Tits uit te brengen. Kort daarna startte Hansje Joustra het platenlabel NoFun, dat gelieerd werd aan de toen net opgezette gelijknamige punk platenwinkel aan de Rozengracht. Na vier punksingles van o.a. Helmettes en Subway veranderde NoFun van koers en van naam. Onder de naam Torso werd vooral andersoortige nieuwe muziek uitgebracht van bands als Flue, Rousers en Mekanik Kommando. Nog steeds bestaan er kleine onfahankelijk labels die alles zelf doen zoals Subroutine, Moving Furniture, Barreuh of Smikkelbaard. Het zijn allemaal labels die min of meer schatplichtig zijn aan hun voorgangers die zo’n 35 jaar geleden het voortouw namen en het wiel van het “zelf” platen uitgeven uitvonden. Hoogste tijd om aandacht te besteden aan drie pionierende labels van toen,