Drie revolverschoten maakten op maandag 30 juni 1924 een einde aan het leven van de Joods-Nederlandse schrijver Jacob Israël de Haan, een groot dichter, bekend jurist en geëngageerd journalist. Israel de Haan kwam al in 1904 met zijn roman Pijpelijntjes uit de kast als homoseksueel, hetgeen in die dagen zeer veel moed vereiste. Hij was aanvankelijk een volgeling van de utopist Frederik van Eeden. Hoewel de in 1919 naar Palestina geëmigreerde De Haan eerder met de dood was bedreigd, was hij blijven polemiseren met de zionisten, die in zijn ogen een antigodsdienstige en anti-Arabische politiek voerden. Onrust beschrijft het fascinerende leven van deze erudiete en controversiële schrijver. Met dat levensverhaal schetst biograaf en essayist Jan Fontijn tegelijkertijd een haarscherp tijdsbeeld van het fin de siècle, de literaire kring rond de Tachtigers en de opkomst van het socialisme en zionisme – kortom, het culturele en sociale leven in aanloop naar en tijdens de Eerste Wereldoorlog. Jan Fontijn schreef met Onrust een indringende biografie van een veelbewogen leven en het verhaal van een politieke moord die de wereld schokte.