Betaalbaar wonen is in Nederland nagenoeg onmogelijk geworden. De ongelijkheid neemt op allerlei gebieden toe: tussen generaties en tussen wie vermogend is en wie niet, en ook de reële dagelijkse economie en de huizenbubbel lopen uit de pas. De oplossingen voor het gebrek aan betaalbare woningen die markt en politiek voorstellen, pakken de symptomen aan, maar bieden geen structurele vernieuwing. Dit boek stelt de gemeenschapseconomie centraal en positioneert de ‘wooncoöperatie’ als een derde alternatief tussen huur en koop. Niet de individuele vraag ‘hoe wil ik wonen?’, maar het gezamenlijk vormgeven aan de vraag ‘hoe willen wij samenleven?’ is daarin leidend. Wonen is een grondrecht, geen handelswaar. Daar kunnen burgers samen vorm aan geven. ‘Operatie wooncoöperatie’ vertelt de geschiedenis van ons wonen; waarom de coöperatie uit beeld verdween en hoe de wooncrisis tot stand kwam. Het documenteert tien bijzondere projecten uit Wenen, Zürich en München en legt uit hoe dit soort projecten alleen kan ontstaan door bewuste keuzes vanuit het lokale bestuur. Het werkt toe naar een optimistisch, offensief, toepasbaar en haalbaar voorstel: uit de wooncrisis door gemeenschappelijk bezit.