Over democratie bevat Jürgen Habermas’ belangrijkste bijdragen aan het debat over het idee en de praktijk van de ‘deliberatieve democratie’. Kerngedachte is dat rechtsstaat en democratie gelijktijdig gestalte krijgen in een relatie van wederzijdse afhankelijkheid. Habermas beschouwt democratie als een recombinatie van de bouwstenen voor een serieus debat, en uitdrukkelijk niet als een soort ‘uitvergroot spiegelbeeld van het gesprek’. In een analyse die aanvangt met de Franse Revolutie en eindigt op de drempel van de digitale revolutie ontwikkelt Habermas deze gedachte, die hij in al haar consequenties doordenkt.