Hoe kunnen we spreken over sociale veranderingen? Geschiedenis lijkt te zijn geschreven zoals ze zich ontwikkelt: beelden van gebeurtenissen worden de enige nog bestaande realiteit. Het landschap van ideeën lijkt gebouwd te zijn op de ruïnes van de ideologieën. Theoretisch geweld is teruggetrokken in de gedachtenmusea, zelfs wanneer de markt van de theorieën het nog zo goed lijkt te doen. Als de onstuitbare opkomst van de ethiek gebaseerd is op de algemene zoektocht naar consensus, is de kritische kwaadaardigheid beperkt door een continu spel van sociale tekens. Over dit soort diepgravende onderwerpen gaat deze bundel.