Medio 1932 ontstond uit de linkse oppositie in de Sociaal-Democratische Arbeiderspartij (SDAP) een nieuw partijtje, de Onafhankelijke Socialistische Partij (OSP). Zoals zo vaak bij afsplitsingen trok de nieuwe partij niet alleen politieke idealisten aan, maar ook politieke avonturiers, querulanten, (pseudo-)intellectuelen, carrièremakers, dwaallichten, opportunisten en wat dies meer zij. Voldoende ingrediënten kortom voor een woelig partijleven. Wat de geschiedenis van de (oud-)leden van de OSP echter uniek maakt is, dat het een aaneenschakeling is van ruim een halve eeuw ononderbroken in praktijk gebrachte solidariteit. Voor de oorlog was dat de klassenstrijd, de hulp aan Duitstalige emigranten en de hulp aan het republikeinse kamp in de Spaanse Burgeroorlog. Tijdens de oorlog de deelname aan het verzet en na de oorlog het aandeel in de oprichting van diverse belangenorganisaties, zoals het COC, de NVSH en het Humanistisch Verbond. Bart de Cort schreef eerder een boek over de uit de OSP voortgekomen verzetsorganisatie `Groep Gerritsen’.