De maatschappij waarin wij leven bevindt zich voortdurend in een crisis: economische en ecologische crises, verscherping van de mondiale problemen, massa armoede en -werkloosheid, racisme, nationalisme, oorlog, nationalistische demagogie, stagnatie van de lonen etc. Tegelijkertijd wordt er door de onkritische vooruitgangsoptimisten van het kapitalisme, gesproken over de kansen van de ”Nieuwe Economie” in de politiek, economie, wetenschap en cultuur. Tevens over de flexibele arbeidsverhoudingen en de “internetsamenleving”. Kritisch denken is niet zondermeer in de mode, terwijl of juist omdat de sociale situatie van de mensheid zich permanent verscherpt. Is dit aanleiding genoeg om in cultuurpessimisme te vervallen en uit te gaan van een spoedig einde van de mensheid? In geen enkel geval. Als de wereld zo blijft als die is, dan is een dergelijke vrees niet onrealistisch. Het kapitalistische wereldsysteem genereert een ontwikkeling die de heerschappij over mensen en de verstoring van de natuur consequent naar voren schuift. Doel van dit boek is een kritische weergave te geven van het postfordistische kapitalisme en de mogelijkheden van emancipatorische sociale zelforganisatie te verduidelijken.