De schrijver stelt dat de huidige etnische oorlog op het eiland te wijten is aan de politieke leiding van de Singalezen, die in zijn ogen nooit enige concessie hebben willen doen aan de Tamils. De Tamil Tijgers zijn de sluwsten gebleken op het slagveld, hoewel het reguliere Singalese leger superieure middelen tot haar beschikking heeft. Een oorlog zonder einde in zicht. Dit boek behandelt met name de voorgeschiedenis van deze strijd. In de negentiende eeuw ontluikt via de literatuur een nieuw etnisch bewustzijn. Na de onafhankelijkheid van Sri Lanka blijken de Singalese elites op geen enkele wijze tegemoet te willen komen aan de verlangens van de Tamil minderheid, met name omdat ze vreesden dat zij toenadering zouden zoeken tot de Indiase deelstaat Tamil Nadu, waardoor het eiland opgesplitst zou kunnen worden. De staat stimuleerde Singalese kolonisten om in oost-Sri Lanka te gaan wonen, en frustreerde de Tamil eisen tot gelijke behandeling en politieke autonomie. De Tamils uit het noorden van het eiland reageerden in de zeventiger jaren met gewapend verzet tegen de centrale Singalese overheid, die op haar beurt belangrijke cultuurschatten van de Tamils vernietigde. Over deze voortdurende guerrillastrijd met kindsoldaten, zelfmoordaanslagen en mishandelingen wordt in de kranten nauwelijks nog bericht.