In de zomer van1998 publiceerde Jean-François Martos, onder de titel Correspondance avec Guy Debord de tientallen brieven die zij tussen 1981 en 1991 met elkaar wisselden, geannoteerd en aangevuld met brieven van en aan derden evenals andere documenten in verband met de inhoud van die correspondentie. Verslag van een vriendschap, een kameraadschap; verslag ook van hun betrokkenheid bij de revolutionaire gebeurtenissen van hun tijd: hun steun aan de Spaanse autonomen die zich niet wilden neerleggen bij de “democratuur” die het volk met geweld en bedrog kreeg opgelegd; hun solidariteit met de opstandige Poolse arbeiders die met hun bedrijfsbezettingen de kern van het hele vervalste “sovjet”-systeem aanvielen en hun kritiek op de rol van de vakbond Solidarnosc om dat systeem (nog even) van de ondergang te redden; de moord op de uitgever van Champ Libre Gerard Lebovici, met wie vooral Debord zeer bevriend was, en de onwaarschijnlijk grove, massale lastercampagne waarvan zij vervolgens het mikpunt waren; de kortstondige samenwerking en de breuk met de Encyclopédie des Nuisances over hun betrokkenheid bij de proletarische ongeregeldheden in Parijs in 1986/87. Men kon er kennis nemen van hun gedachtenwisseling en andere informatie over hun publicaties zoals de Commentaires sur la société du spectacle van Debord, in 1988, en het jaar daarop de Histoire de l’Internationale situationniste van Martos. En van hun onthullende kritiek op het ultra-linkse milieu waar zij zich tegen afzetten. In de herfst van 1998 kwam daar echter een einde aan: de weduwe en juridische erfgename van Guy Debord, samen met uitgeverij Fayard aan wie ze de rechten van de brieven van haar echtgenoot had verkocht, spanden een rechtsgeding aan tegen Martos en zijn uitgeverij, Le fin mot de l’histoire, om hem te dwingen zijn boek uit de circulatie te halen. Zij werden door de rechter in het gelijk gesteld. In onderhavig boek legt Martos niet alleen uit hoe belachelijk dit manoeuvre is en hoe ongerijmd dergelijk vonnis; hij laat ook zien hoe volslagen dit indruist tegen alles waar Debord tijdens zijn leven voor stond, want het anti-copy-right en een uitgesproken minachting voor dingen als “auteursrechten” maakten daar integraal deel van uit. Het boek bevat tevens het volledige procesverslag en enkele andere documenten en krantenknipsels.