‘Surinaams Onbehagen’ beschrijft de sociale en politieke geschiedenis van Suriname in onderlinge samenhang over de periode 1865-2015. Met een bevolking van ruim een half miljoen en een diversiteit aan bevolkingsgroepen, talen en godsdiensten is Suriname een van de meest gesegmenteerde samenlevingen in het Caraïbisch gebied. Dit heeft belangrijke consequenties voor de politieke, economische en culturele verhoudingen. Onbehagen – sluimerende onvrede onder (een deel van) de bevolking die al niet resulteert in acties of verzet – is een constante onderstroom in de Surinaamse geschiedenis. Het vindt zijn oorsprong in een waaier aan economische, sociale, culturele en politieke processen. Dit boek zoomt in op het onbehagen in de koloniale periode (1865-1945), de postkoloniale periode (1945-1975) en de periode na de onafhankelijkheid (1975-2015), waarbij de focus ligt op de maatschappelijke processen, de achterliggende idealen en de al dan niet bereikte veranderingen. Het laat zien hoe Suriname voortdurend laveerde tussen zorg en hoop.