De auteur gaat uit van een citaat uit een VN rapport uit 1998: “Geschat wordt dat de kosten voor het scheppen en instandhouden van mogelijkheden voor basisscholing, gezondheidszorg, kraamzorg, voldoende voedsel, schoon water en sanitaire voorzieningen voor de gehele mensheid op jaarlijks 40 miljard US $ neerkomt. Dit is minder dan 4% van de rijkdom van de 225 rijkste mensen.”
Zo gezien inderdaad een belachelijk gering bedrag. Maar verder biedt deze Engelse brochure weinig nieuws: een aloude, op Marx gestoelde analyse van de huidige maatschappij; in het rond slaan tegen medestanders rechts en links (anarchisten); en het proletariaat als revolutionair subject. Wie dat dan is in deze versplinterde maatschappij en hoe die zich moet organiseren wordt niet duidelijk, het is gewoon hun (225 rijken) tegen ons (6 miljard??). Vooral storend vond ik dat bij al het revolutionaire geblabla weer eens niet gekeken wordt hoe het proletariaat dan in een post-revolutionaire maatschappij georganiseerd moet worden, wie besluiten neemt, wie voor de kinderen zorgt, wie kookt, stofzuigt… Krukkig onderbouwde poging Guy Debord de eenentwintigste eeuw binnen te slepen.