Tijdens de vredesonderhandelingen na de Eerste Wereldoorlog beloofden wereldleiders te bouwen aan een nieuwe internationale orde, geworteld in democratie én sociale gelijkheid. Voorvechtsters van het vrouwenkiesrecht waren vast van plan hen daaraan te houden maar werden van de onderhandelingstafel geweerd. Daarop ontmoetten feministische activisten van over de hele wereld elkaar tijdens een parallelle conferentie en getuigden van een revolutionaire boodschap: duurzame vrede vereist niet alleen de soevereiniteit van onafhankelijke naties, maar evenzeer de erkenning van de fundamentele gelijkheid van alle mensen, ongeacht sekse, ras, klasse of geloof. ‘Vrede op onze voorwaarden’ vertelt voor het eerst het verhaal van de strijd van vrouwen voor gelijke rechten na de Eerste Wereldoorlog, waarmee ze de basis legden voor vele generaties feministes.