Buiten de orde 2019-1 Anarchisme discussie

We hebben in dit anarchistische tijdschrift een wel heel opmerkelijk thema: het anarchisme! Hoe bedenk je het, nietwaar? Hoe staat de anarchistische beweging ervoor, heeft ze wel iets bereikt gedurende haar bestaan? Wat gaat er mis bij ons, anarchisten, wat zien we over het hoofd, wat moet en kan er beter? En hoe dan? Thom Holterman kwam met het idee voor dit thema en deed zelf een historisch georiënteerde bijdrage. Peter Polder pleit maar liefst voor een revolutie binnen het anarchisme en trapt blijmoedig tegen heilige huisjes aan. Dhjana wijst erop hoe zeer klasse-onderdrukking onder anarchisme een verwaarloosd thema is dat zoek raakt in zeeën van moeilijke woorden. Jeroen Robbe legt uit waarom anarchisme intersectionalistisch is tot op het bot, en dat anarchisten dat slechts tot hun eigen schade kunnen verwaarlozen. Tommy Ryan zet de waarde van de vertaalde ‘11 thesen – Over organiseren en revolutionaire praktijk’ uiteen: uit de eigen scene breken, de strijd in de volle breedte organiseren, en dit dan ook daadwerkelijk gaan doen, en zo meer. Pépé wijst erop dat anarchisme wel degelijk een boel bereikt heeft, maar dat het best wat ambitieuzer zou mogen, terwijl TIBO nog eens het verschil tussen een liberaal en een anarchistisch vrijheidsbegrip onderstreept. Weia Reinboud maakt een rondgang langs een aantal oude en nieuwe begrippen en laat zien hoe daar vroeger en nu tegenaan werd gekeken. In een column laat Nayakosadashi zien dat er een boel anarchisme buiten ‘het anarchisme’ borrelt, terwijl Mirka in haar dialoogje twee gesprekspartners laat stoeien met de vraag of het anarchisme aan vernieuwing toe is. Johny Lenaerts schrijft over anarcho-syndicalist Rudolf Rocker die na de Tweede Wereldoorlog zijn opvattingen stevig bijstelt: een voorbeeld van een beleefde noodzaak tot herbezinning op anarchistisch gedachtengoed. Hij vertaalde tevens een beschouwing over Simone Weil, die al over ‘degrowth’ begon lang voordat dit een begrip werd onder anarchisten. Ook de boekenrubriek staat in het teken van dit thema. Veel om over na te denken en om op te reageren, hetgeen nadrukkelijk ook de bedoeling is. Buiten het thema heeft dit nummer ook nog wel wat te bieden. Joke Kaviaar schreef vanuit de cel een op eigen ervaringen gebaseerd betoog over de vraag hoe je als anarchist in de gevangenis strijd kunt voeren, zij aan zij met medegevangenen. Dylan laat zien dat het de moeite waard kan zijn om als anarchist je te mengen in een beweging als de Gele Hesjes, waar rechtse opvattingen bepaald niet ontbreken. Kees Stad laat zien dat er wel degelijk zoiets is als anarchistisch economisch gedachtengoed. Peter Storm geeft een geschiedenis van de 1 mei-traditie, in dit BdO-nummer dat nog net voor 1 mei op de mat wist te geraken. Dhjana beklemtoont het belang van support & recovery voor activisten, terwijl Hadrian uitlegt dat wedijver niet per sé de vorm van kapitalistische concurrentie hoeft aan te nemen. Dan zijn er nog de updates uit België, de kroniek migratiestrijd, antifascisme, internationale ontwikkelingen, en helaas de (voorlopig?) laatste column van Anita in de reeks ‘Mijn opa en oma waren anarchisten’, en tot slot een verslag van de Domela-dag die onlangs is gehouden over het bepaald niet onbelangrijke thema: 100 jaar fascisme.