De Twijfelbrigade

“De klimaatsceptici zijn erin geslaagd de wereld op zijn kop te zetten. Ze hebben klimaatwetenschap en -wetenschappers in het verdomhoekje gezet, in plaats van wetenschappelijke kennis te accepteren als de beste beschrijving en begrip van de realiteit.“ Aldus Van Soest in De Twijfelbrigade. Hij opent zijn boek met een overzicht van wat de wetenschap te melden heeft over klimaatverandering en de rol van de mens daarin. Om vervolgens verslag te doen van zijn onderzoek naar de argumenten en werkwijzen van diegenen die deze wetenschappelijke inzichten bestrijden. Duidelijk wordt waarom en hoe goed gefinancierd, vooral in de VS, de enorme sceptische machinerie actief is om de klimaatwetenschap te ondermijnen. Met wereldwijd effect, aldus Van Soest: “Zo praten ook Nederlandse sceptici de circa 100 actief publicerende sceptische kopstukken na als waren zij uiterst betrouwbare informatiebronnen in plaats van ideologisch gemotiveerde dienaren van de vrijemarktvisie en de fossiele brandstoffenindustrie“. De Twijfelbrigade is hard in z’n ontleding van de georganiseerde klimaatscepsis, maar gaat ook over de begrijpelijke vraag naar sceptische geluiden, over het verlangen naar geruststelling en bevestiging van het eigen wereldbeeld. En de auteur speurt naar mogelijkheden om uit de huidige rampzalige patstelling te komen. Onder meer met een beschouwing van de rollen die wetenschappers kunnen spelen op het grensvlak tussen hun vakgebied en de maatschappelijke arena. En met een oproep aan de politiek om een eigen debat te voeren over wat we – al dan niet – “met de kennis van nu“ willen doen, en om te voorkomen dat die onderliggende kennis, de klimaatwetenschap, de “kop van Jut“ wordt.