Duitse Herfst, het spook van de RAF (geupdate versie)

Met de oprichting van de RAF, de ‘Rote Armee Fraktion’ of ‘Baader-Meinhof-Groep’in 1969 begon één van de zwartste bladzijden in de naoorlogse geschiedenis van West-Duitsland. In de zogenoemde ‘Duitse Herfst’ van 1977 werd de West-Duitse samenleving opgeschrokken door terreurdaden die hun weerga niet kenden: achtereenvolgens de moord op de directeur van de Dresdner Bank, Jürgen Ponto, de ontvoering – met dodelijke afloop – van de werkgeversvoorzitter Hans-Martin Schleyer, de kaping van een Lufthansa vliegtuig door met de RAF samenwerkende Arabische terroristen en de drievoudige zelfmoord van de RAF-kopstukken: Andreas Baader, Gudrun Ensslin en Jan-Carl Raspe. Anderhalf jaar daarvoor had Ulrike Meinhof zichzelf al in haar cel om het leven gebracht. Margreet den Buurman verklaart en beschrijft het ontstaan van de RAF vanuit de sociale context van het naoorlogse West-Duitsland. Haar intrigerende portretten van de grondleggers van de RAF, Ulrike Meinhof en Andreas Baader, geven een helder beeld van de de psychologische motieven achter het ontstaan van deze terreurgroep. Er is een nieuw hoofdstuk aan toegevoegd de oorspronkelijke editie van 2009, dat ingaat op de actuele ontwikkelingen rondom een drietal ex-leden die volgens de Duitse justitie de laatste jaren actief zijn met overvallen op banken en geldtransporten om in hun levensonderhoud te voorzien.