Globalization and postmodern politics

Burbach betoogt dat instellingen als de WTO, het IMF en multinationals op weg zijn een nieuwe hegemonie in het leven te roepen die over ons leven beschikt, terwijl tegelijkertijd de traditionele natiestaten in het defensief worden gedrongen. Deze machtsverschuiving wordt nagestreefd door een groep plunderende high-tech baronnen die het informatie-tijdperk beheersen en de globaliseringstechnologieën ten eigen bate exploiteren. Anderzijds heeft zich de afgelopen jaren een wereldwijde anti-globaliserings-beweging gevormd die decentraal georganiseerd is, die de heerschappij van de transnationale elites bestrijdt zonder daar een streven naar machtsovername tegenover te stellen. Deze beweging is volgens Burbach postmodern te noemen aangezien ze zich niet beroept op de `oude’ ideologieën zoals socialisme, communisme, liberalisme, enz. De opstand van de Zapatistas was, volgens Burbach, het begin van die beweging, die de afgelopen jaren hoogtepunten zag zoals de massale, radicale protesten in Seattle, Washington, London, Lausanne en Praag.