Twee Bengali-sprekende Amerikanen nemen de lezer mee naar een dorp in Bangladesh waar zij negen maanden hebben geleefd. Daar ontmoet de lezer enkele van de armste mensen van de wereld – boeren en landloze werkers – en anderen die van de misère profiteren. De armoede van het dorp is niet toevallig, of het resultaat van een goddelijke beschikking en ook niet van individuele tekortkomingen, maar van een lange geschiedenis van uitbuiting.