‘Bin ich kein Schriftsteller?’ biedt vanuit een origineel perspectief inzicht in de gecompliceerde relatie tussen Walter Benjamin en Ernst Bloch, de grote Duitse schrijvers en denkers. In de tweede helft van 1926 woonden zij enkele maanden in Parijs op hetzelfde adres, in Hotel du Midi. In die periode maakte de befaamde sociaal-historicus Arthur Lehning, die toen zelf ook in Parijs woonde, kennis met Benjamin en Bloch en wist hen aan te trekken als medewerkers voor zijn tijdschrift, de Internationale Revue i10. In zijn archief zijn brieven en briefkaarten van en aan hen bewaard gebleven die, in hun context, een beeld geven, niet alleen van hun medewerking aan i10, maar ook van hun ‘ambiguous friendship’. Over Benjamin en Bloch zijn bibliotheken vol geschreven, maar veel van die literatuur is vaak moeilijker toegankelijk dan het werk van de twee filosofen zelf. In Bin ich kein Schrifsteller? ziet men hen aan het begin van hun loopbaan, toen ze nog arm waren en nog niet beroemd. Zij waren nog met elkaar in ‘creatieve wedijver’. Dat geeft het beeld dat we inmiddels van hen hebben weer iets ‘menschlich, allzumenschliches’.