Ayhan Uzala is een Turks-Koerdische communist, die meerdere malen door speciale eenheden van de Turkse politie is opgepakt, gemarteld en verhoord. De laatste keer is hij naar eigen zeggen aan de dood ontsnapt vanwege zijn Nederlandse nationaliteit. Het dagboek, dat is geschreven in een literaire stijl, is het verhaal van een revolutionair, een strijder voor mensenrechten, die niet wil buigen voor de onderdrukking van zijn ondervragers. Eric Outshoorn van de Volkskrant meent dat Uzala nauwelijks sympathie kan oproepen, door wat Outshoorn noemt: zijn steeds irritanter wordende terminologie over zijn communistische filosofie; in zijn cel zit geen angstig menselijk wezen met wie de lezer zich kan identificeren, maar een geprangde revolutionaire held. Het is duidelijk dat de lezer Outshoorn niet begrijpt dat het Uzala niet is te doen om sympathie, maar om rechtvaardigheid. Met een nawoord van Mehmet Ulger.