Op 15 februari 1999 werd Abdullah Öcalan, de autoritaire leider van de Koerdische Arbeiderspartij PKK, in Kenia met behulp van CIA-agenten ontvoerd en naar Turkije overgevlogen. Daarmee kwam een einde aan een lange vlucht die begon toen Syrië hem in 1998 de deur wees. Op 31 mei begon op het gevangeniseiland Imrali een proces wegens hoogverraad en separatisme tegen de man die vijftien jaar lang de PKK leidde in de oorlog tegen het Turkse leger. Dat Öcalan de doodstraf zou krijgen stond op voorhand vast, want de Turkse staat is tegelijk rechter, openbaar aanklager en eisende partij. Alleen de vraag of dit vonnis zou worden uitgevoerd bleef open. Dit boek plaatst de zaak Öcalan in de context van de lange vuile oorlog in Koerdistan. Waarom het Westen al die jaren zo geduldig was in verband met alles wat Turkije aangaat, ondanks de grote bezorgdheid van de publieke opinie en van de mensenrechtenorganisaties, is een van de thema’s in dit boek. Hoe groot is de slag die de Turkse staat thans aan de Koerdische zaak kan toebrengen? Zal zij erin slagen de Koerden te dwingen in een definitief aanvaarden van hun lot, nu de guerrilleros zich op bevel van hun eigen `leider’, die op dezelfde wijze als een paar jaar geleden Lichtend Pad-leider Abimael Guzman zijn hachje probeert te redden, terugtrekken in de Koerdische gebieden buiten de Turkse staatsgrenzen? En wat zal er met Öcalan gebeuren? Een uitgave van het Koerdisch Instituut in Brussel.