Dit is een van de eerste geschriften van Alexander Berkman nadat hij in december van 1921 Rusland boos en gedesillusioneerd verliet. Hij was twee jaar eerder aangekomen, na zijn uitzetting, samen met 247 lotgenoten van Russische oorsprong, uit de Verenigde Staten. Twee jaar in zijn geboorteland, rondreizend voor het ‘Museum van de Revolutie’, waar Berkamn de voorzitter van was, gaven hem een enorme hoeveelheid achtergrondmateriaal voor zijn analyse van de revolutie en het verraad eraan door de bolsjewieken. Berkman zou zijn resterende 15 levensjaren wijden aan het bestrijden vanuit een revolutionaire positie van de mythe van de zogenaamde ‘revolutie’ van de bolsjewieken, die al vrij snel in contrarevolutionair bloedbad was gekeerd, waarin dogmatisme, repressie en dictatuur de boventoon voerden.