Tussen 1918 en 1921 werden in Oekraïne meer dan 100.000 Joden vermoord. Zij kregen de schuld van de onrust van de Russische revolutie. Er zijn honderden gevallen bekend waarbij burgers hun Joodse buurtgenoten ongestraft beroofden, seksueel misbruikten en vermoordden. Hoewel deze pogroms vandaag de dag grotendeels vergeten zijn, werden ze destijds breed uitgemeten. Hulpverleners waarschuwden voor het gevaar dat de Joden in de rest van Europa te wachten stond. Twintig jaar later zouden deze verschrikkelijke voorspellingen werkelijkheid worden. Gebaseerd op lang vergeten archiefmateriaal – waaronder duizenden getuigenverklaringen en rechtbankverslagen – laat gerenommeerd historicus Jeffrey Veidlinger zien hoe deze golf van geweld de basis legde voor de Holocaust. Aan de hand van verhalen van overlevenden, daders, hulpverleners en overheidsfunctionarissen legt hij uit hoe zoveel mensen tot dezelfde vreselijke conclusie kwamen: dat Joden uitroeien een acceptabel antwoord was op de vele problemen waarmee Europa te kampen had.