Deze tekst is de uitgebreide versie van de tekst van een lezing die de auteur in 1997 hield in het kader van de zeventigste herdenking van de politiek-gerechtelijke moord op de twee Italiaanse-Amerikaanse anarchisten Nicola Sacco en Bartholomeo Vanzetti. Kort wordt de geschiedenis van de geprefabriceerde terdoodveroordeling uiteengezet en wordt uitgelegd waarom Sacco en Vanzetti verkozen te zwijgen tijdens hun proces, om geen kameraden in gevaar te brengen en omdat ze vonden dat hun politieke ideeën en strijd de rechter niets aangingen. Tevens is in de brochure het gratieverzoek dat de twee anarchisten indienden vertaald afgedrukt. Tevens valt nog te melden dat Sacco en Vanzetti dit jaar postuum gerehabiliteerd zijn door de gouverneur van de deelstaat Massachusetts en dat er een beeld ter hunner nagedachtenis in Boston onthuld zal worden. De hypocrisie van het Amerikaanse rechtssysteem wordt hiermee nog eens bevestigd. Dergelijke strafzaken worden in de VS nog steeds gevoerd tegen radicale sociale activisten. Denk bijvoorbeeld aan het geval van Mumia Abu-Jamal en vele andere zwarte en Indiaanse politieke gevangenen die al decennia vastzitten in Amerikaanse bajessen.