“De zin van dit boek zou ongeveer in deze woorden kunnen worden samengevat: Wat überhaupt gezegd kan worden, kan duidelijk worden gezegd; en waarover je niet kunt praten, daarover moet gezwegen worden”, zo vatte Wittgenstein zijn tractaat in 1918 zelf samen. Dit klinkt misschien ietwat mystiek, maar vervolgens legt de filosoof de hele wereld uit in 6 stellingen, waarvan de eerste luidt: De wereld is alles wat het geval is. De logische uitleg geeft Wittgenstein in onderstellingen. Heeft hij voor de genoemde eerste stelling nog maar een halve bladzijde uitleg nodig, verderop dringt hij dieper door in de verstrikkingen van taal en logica. Zo luidt zijn laatste stelling: “Mijn stellingen zijn verhelderend omdat hij [sic!], die me begrijpt, ten slotte erkent dat ze onzinnig zijn, als hij door middel van mijn stellingen erboven uitgeklommen is (Diegene moet met andere woorden de ladder omvergooien na erop geklommen te zijn). Hij moet deze stellingen overwinnen, dan ziet hij de wereld goed.”
Logica was voor Wittgenstein de moderne logica naar het voorbeeld van Gottlob Frege en Bertrand Russell. Volgens Wittgenstein zeggen logische stellingen niets over de werkelijkheid (hij heeft het tractaat in de loopgraven van WO I geschreven!), iets wat logisch juist is, geeft alleen maar een mogelijke stand van zaken aan (als…dan). Relevanter misschien voor de hedendaagse mens zijn zijn stellingen over ethiek. Ethische stellingen (zoals `je zult niet doden’) zeggen immers niets over de werkelijkheid. De Amsterdamse uitgave van 1998 is tweetalig, de Nederlandse vertaling werd verzorgd door de inmiddels overleden schrijver W.F.Hermans, die in een nawoord nog wat kanttekeningen bij Wittgensteins stellingen maakt. Met alle respect voor het werk van de vertaler moet toch opgemerkt worden, dat het een uitkomst is dat de Duitse tekst parallel staat afgedrukt en zodoende ter plekke te raadplegen is.