Moskou, 1941. Rusland is al in oorlog met nazi-Duitsland, maar de waanzin van de stalinistische zuiveringen woedt nog steeds. Tatjana Aleksejevna is een jonge secretaresse op het ministeria van Buitenlandse Zaken, ze heeft een dochtertje en haar man is opgepakt. Er ligt een brief op haar bureau die moet worden vertaald: een lijst van het Rode Kruis met Russische krijgsgevangenen in Roemenië. Op de lijst staat de naam van haar man. Een dubbel schok: opluchting, want hij leeft! En afgrijzen, omdat ze weet dat krijgsgevangenen en hun families als verraders worden vervolgd en naar de Goelag worden gestuurd. Dan neemt ze een beslissing die haar nog tientallen jaren zal achtervolgen. Zestig jaar later vertelt Tatjana haar levensverhaal aan haar nieuwe buurman Aleksandr, een jonge man wiens leven bruut in tweeën is gescheurd. Geleidelijk herkennen de twee elkaars gebroken harten en sluiten een onverwachte vriendschap, die tegelijkertijd een verbond is tegen het vergeten. Sasja Filipenko is een journalist en auteur van vijf romans. Hij is ook een uitgesproken tegenstander van zowel Loekasjenko als Poetin en in beide landen, Belarus en Rusland, is hij persona non grata. Onvermoeibaar reist hij door Europa om de situatie in met name Belarus, die hij op de voet volgt, uit te leggen en achtergrondinformatie te verschaffen. Sinds enige tijd heeft hij een tijdelijke verblijfsvergunning in Zwitserland.