Uit de ‘Oeuvres Complètes’ van de Franse letterkundige Marcel Schwob (1867-1905), de artikelen, lezingen, publikaties en dergelijke die hij aan François Villon wijdde. Onder andere een studie waarin hij de betrekkingen onderzoekt die Villon onderhield met de boevenbende ‘Les Compagnons de Coquille’, en de verwantschap van het moeilijk toegankelijke ‘argot’ van Villons balladen met de ‘dieventaal’ van deze bende. Evenals de tekst van een serie lezingen over de historische personages die Villon op de korrel neemt in zijn ‘Grand Testament’: de belastinginners, opzichters die in naam van de koning de boeren kwamen uitzuigen, de geldschieters, de rijken waarmee Villon persoonlijk wilde afrekenen. Eenmaal gepubliceerd (in 1462), werd het in een paar dagen tijd razend populair. “En zo bereikte de dichter, door slechts zijn eigen grieven onder woorden te brengen, een opperste vorm van kunst, omdat hij daarmee tegelijk de grieven van het volk wist te verwoorden”, schrijft Schwob over deze legendarische dichter en revolutionaire bandiet, die de verbeelding van zoveel generaties heeft geprikkeld.