De doodstraf draaide door de geschiedenis heen om `vergelding’. Terwijl in de loop der tijd wetten en terechtstellingsmethoden veranderden, is altijd het geloof overeind gebleven dat met de doodstraf `recht’ wordt gedaan. In een haarscherp relaas beschrijft Helmut Ortner de onthutsende geschiedenis van dit vergeldingsritueel: van het zwaard, de galg, de kogel, via de guillotine, de elektrische stoel en de gaskamer tot de ‘humane’ dodelijke injectie. De werkelijke aantallen uitgevoerde doodstraffen blijven onbekend. Zo worden volgens Amnesty International in China jaarlijks meer mensen ter dood gebracht dan in alle andere landen samen. Ook in de Arabische landen is de doodstraf een normale zaak. Maar de doodstraf blijft zeker niet beperkt tot niet-westerse landen: de Verenigde Staten behoren ieder weer tot de landen met de grootste aantallen executies. Het doden van mensen in naam van de staat was en is niet alleen een instrument van het strafrecht, maar tevens een afspiegeling van inrichting en wereldbeeld van de desbetreffende maatschappij. Ortner houdt een bevlogen pleidooi voor het afstand nemen tot een cultuur van vergelding ten gunste van waarachtige humaniteit.