Chris Lebeau was kunstenaar en anarchist. Maar kan men spreken van een anarchistisch kunstenaar? Deze vraag komt aan de orde in de tentoonstelling over deze veelzijdige kunstenaar in. het Museum Willem van Haren in Heerenveen. Een expositie die mede georganiseerd is door het Ferdinand Domela Nieuwenhuis museum, dat symbiotisch is ondergebracht in het Heerenveense museum. Lebeau was afkomstig uit een gezin waar Domela vereerd werd en hij is levenslang anarchist geweest. Dit kwam vooral tot uiting in zijn persoonlijkheid zijn levenshouding en zijn levensstijl van volstrekte onafhankelijkheid. Zijn kunst is van een bijna onvoorstelbare verscheidenheid. Van postzegels tot grote wandschilderingen, van batiks tot glas in lood, van boekomslagen tot beeldhouwwerk, schilderijen, posters en tekeningen zonder tal en van allerlei onderwerpen. Hij behoorde tot de richting van De Nieuwe Kunst, de Nederlandse versie van de Jugendstil. Voorts was hij voortdurend aan het experimenteren met technieken en materialen. Vooral in de jaren twintig vinden wij werk van hem in de libertaire pers welke nog steeds opduiken in als illustraties in anarchistische publicaties, evenals zijn antimilitaristische posters. In de oorlog kwamen zijn kunstenaarschap, zijn anarchisme en zijn onbuigzame levenshouding samen in zijn verzetwerk. Hij vervalste o.a. persoonsbewijzen. Eenmaal gearresteerd bood men hem de vrijheid aan als hij verklaarde voortaan af te zien van verzetswerk. Hij weigerde en stierf kort voor de bevrijding in het concentratie kamp Dachau.