De brieven van Debord zich in 1965 vooral rond de acties, in maart van dat jaar, van de Deense sectie van de Situationistische Internationale tegen de NATO en het Deense leger, en de aanslag op het huis van de Deense situationist J.V. Martin twee dagen later; de bemoeienissen van de S.I met de gebeurtenissen in Algerije, waar Ben Bella aan de kant wordt gezet en Boumedienne aan de macht komt; en de opstand in Watts, in Los Angeles, waarvoor Debord de prachtige brochure schreef: ‘The Decline and Fall of the ‘Spectacular’ Commodity-Economy’. In het jaar 1966 gaat het voornamelijk over het ‘Schandaal van Straatsburg’, waar in november de brochure ‘De la Misère en Milieu étudiant’ wordt verspreid ter gelegenheid van de heropening van het academische jaar. Een gebeurtenis die als geen ander de opstand van Mei 68 aankondigde. Ook de ‘Minimumdefinitie van de revolutionaire organisatie’, die tijdens de Zevende Conferentie van de I.S. in Parijs werd aangenomen, en waarmee de situationisten hun positie in een revolutionaire situatie bepalen, wordt hierin afgedrukt (het gaat hen erom het revolutionaire elan verder te voeren, en geenszins de leiding ervan op zich te nemen: “Aangezien de totaliteit het ‘laatste oordeel’ is van de moderne revolutionaire organisatie, is deze uiteindelijk een kritiek op de politiek. Zij streeft in haar overwinning haar eigen einde na als afgescheiden organisatie.”). Het belangrijkste deel van de brieven uit 1967 en 1968 waren min of meer open brieven ten behoeve van de vele discussies, polemieken en debatten, die de opgang naar de ‘Meirevolutie’ begeleidden, en de meeste zijn in de loop der jaren al vaker afgedrukt. Een groot gemis in deze publikatie, zoals in de andere delen van deze ‘Correspondance’, zijn de brieven en antwoorden zijn correspondenten.