Op 9 januari 1979 stormt een fascistisch commando in Rome de studio van Radio Donna binnen, waarbij de vijf aanwezige vrouwen, Nunni, Anna, Gabriella, Rosetta en Linda, ernstig gewond raken terwijl ze hun programma voor huisvrouwen uitzenden. Brit de Jong maakte in die jaren deel uit van het Nederlands feministisch collectief “Domitila” dat actief was op het gebied van internationale solidariteit voor vrouwen. De Domitila-groep bestond uit Nederlandse vrouwen die jarenlang in het buitenland hadden gewoond. De aanslag op Radio Donna markeert het begin van een liefdevolle, politieke en menselijke samenwerking tussen de vijf door de aanslagplegers getroffen vrouwen. In samenwerking met het Domitila-collectief worden de vijf vrouwen uitgenodigd om naar Nederland te komen en vervolgens treden enkele Nederlandse feministen als burgerlijke partij op tijdens het proces tegen de daders dat in 1985 zou plaatsvinden. Deze ontmoeting tussen Italiaanse en Nederlandse feministen doet ook een liefde tot bloei komen tussen Brit en Linda, die samen afwisselend in Italië en Nederland een gelukkige tijd beleven. Vóór Linda’s overlijden in 2012 belooft Brit haar dat ze een boek zal schrijven om in haar eigen woorden over de aanslag te vertellen en als eerbetoon aan de samenwerking tussen de huisvrouwen van Radio Donna en de feministen van Domitila. Het boek is in de eerste plaats geschreven voor de vijf vrouwen, hun kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Het is ook een vorm van dankzegging aan alle groepen vrouwen, volwassenen en kinderen die hun solidariteit toonden in Italië en Nederland. Het is geschreven om de begane agressie in het collectieve geheugen te houden. Het boek is tweetalig, Nederlands en Italiaans.